Liefde in de haven: ontmoeting op de containerterminal leidde tot huwelijk

In licht van de Internationale Dag van de Vrouw in de Maritieme Secotr (18 mei) brengen we het verhaal van Patricia, een van de duizenden vrouwen die werken bij APM Terminals. Hiermee leveren ze een essentiele bijdrage aan de wereldhandel en nemen ze een trotste plaats op in ons personeelsbestand.

Patricia de Waal begon op 20-jarige leeftijd te als Straddle Carrier-operator met een middelbareschooldiploma en een rijbewijs B, de rest leerde ze op onze terminal in Rotterdam.

Toen ze genoeg ervaring had opgedaan, lonkten de kranen aan de kade. Echter kon Patricia door rugproblemen niet langer werken als bargekraan operator. Gelukkig voor patricia was dat in 2015, het jaar dat APM Terminals Maasvlakte II overging op geautomatiseerde apperatuur. Hierdoor onstonden er nieuwe mogelijkheden waardoor haar waardevolle ervaring, en die van andere collega’s, behouden kon worden door een overgang naar een nieuwe werkwijze. Met nieuwe trainingen, en de sterk vermindere fysieke inspanning door de nieuwe werkwijze, kon Patricia haar gedroomde werk comfortabel uitvoeren.

Hersenkracht

Door de overgang naar geautomatiseerde apperatuur in 2015, laadt en lost de computer nu mega-zeeschepen. Echter spelen Patricia en haar collega’s nog steeds een absoluut cruciale rol. Ze start en voltooit manouvres en verwijdert de luiken die het ruim afdichten tijdens een lange zeereis. Hoewel haar werk vanuit de kraan naar een scherm op kantoor is verplaatst, is haar verantwoordelijkheid voor veiligheid en proces geen greintje verminderd.

“Ik ben en blijf verantwoordelijk samen met een collega aan dek, met wie ik via een portofoon continu in contact blijf. Er zijn moment waarop containers niet loskomen en er plotseling drie tegelijk aan de kraan hangen. Dat is niet de bedoeling en dus werken we zorgvuldig om het probleem aan te pakken.”

In veilige handen, door man of vrouw

Patricia, net als veel van haar collega’s die in de 15 jaar bij ons zijn begonnen, hebben zich aangepast aan het werken met voornamelijk mannelijke collega’s. “eerlijk, dat zijn ze” zegt ze over haar collega’s, zowel mannen als vrouwen.

“Als je iets niet goed doet, hoor je dat meteen. Dat was in het begin even wennen, maar ik waardeer deze directe benadering. Er is simpelweg geen ruimte om af te wijken als het op veiligheid aankomt.” Wat wel is veranderd, is de man-vrouw verhouding, al gaat het langzamer dan we zouden willen. “Ik ben hier niet meer de enige vrouw, hoewel we nog steeds niet 50-50 zijn,” merkt ze op.

Huwelijk gesloten op de terminal

Patricia houdt van haar werk en het is ook de plek waar de liefde voor haar man ontstond, aangezien ze elkaar ontmoette bij APM Terminals. Hij laadt en lost ook containerschepen, soms in een regenjas buiten aan de kade, en soms naast zijn vrouw op kantoor.

Het werken in dezelfde ploegendiensten op een vijfweekenrooster betekent dat ze samen vrij kunnen nemen om van vakanties, winkelen, en dagjes uit zonder drukte te genieten. Aan de andere kant moesten ze beide wel wennen aan het slapen tot laat in de middag als ze beide nachtdienst hadden en het onconventionele eetschema wat hierbij hoort.

Alles bij elkaar opgeteld, zou Patricia andere vrouwen aanraden om dit werk te doen? “Zeker, het is erg leuk en je wordt zeer gewardeerd door je collega’s. Het personeelsverloop is minimaal hier, en er zijn momenteel geen vacatures, maar een open solliciatie is altijd welkom. Dat toont gewoon je motivatie. Gewoon proberen”